dinsdag 3 augustus 2010

CDA in beroering?

Het is de aloude vraag van de kip en het ei … Is onze maatschappij veranderd en valt het gedachtegoed van Wilders in goede en vruchtbare aarde? Of schuiven we met z’n allen mee en veranderen onze normen onder invloed van Wilders’ verbale geweld?
Vanmorgen, kwart voor acht, hoorde ik op de radio een interview met Pieter Broertjes, de ex-Volkskrantbaas. Broertjes is nog altijd een vooraanstaand journalist en, zover ik weet, van onverdachte huize als het om discriminatie gaat. Des te meer troffen zijn woorden mij:
“Goede morgen mijnheer Broertjes” begon de interviewer, “De Volkskrant al gelezen?” “Nee” antwoordde Broertjes, “die wordt momenteel bezorgd door een vakantie-Marokkaan en die maakt er een zooitje van.” Heb ik nou tè lange tenen? Ben ik overgevoelig? Het zal wel, maar die lange tenen en die overgevoeligheid hou ik er graag in.

De indirecte regeerperiode van Wilders lijkt er echt aan te komen. Ongelooflijk. Zoals ik deze week al schreef: VVD en CDA maken vuile handen. Rutte wil koste-wat-het-kost regeren met Wilders aan zijn rechterzijde. Een minderheidskabinet heeft niet persé gedoogsteun van de PVV nodig. Zo’n kabinet kan ook per keer steun zoeken bij één of meerdere fracties, ook bij de oppositie. Rutte’s keuze voor de PVV en zijn acceptatie van Wilders’ islamstandpunt zegt veel over Rutte en waar hij staat ten opzichte van moslims en de islam. De standpunten van PVV en VVD overlappen elkaar meer en meer.

Een lichtpuntje bij dit alles is dat er ook VVD-ers en CDA-ers mèt fatsoen blijken te zijn. En zij roeren zich steeds meer. Vanmorgen schreef Joop van Rijswijk (oud-fractiemedewerker CDA) een opiniestuk in Trouw dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat. Het stuk is zo goed geschreven dat ik er graag wat uit citeer:

… De PVV is geen democratische partij, maar een besloten vennootschap met Geert Wilders als directeur en 23 ondergeschikten. Wilders voert een propagandaoorlog tegen ’de islam’ en hij behandelt de grondwet als een vodje papier. Voor hem moeten artikel 1 (het antidiscriminatiebeginsel) en 90 (het bevorderen van de internationale rechtsorde) uit de grondwet worden geschrapt. Om electorale redenen zet hij bevolkingsgroepen tegen elkaar op en vergiftigt hij onze samenleving. Hij tast opzettelijk ons stelsel van rechtsstaat en parlementaire democratie aan …

… Op zichzelf is de formatie van dat minderheidskabinet potsierlijk. Met een schamele 52 zetels steunt het op nauwelijks een derde van de Tweede Kamer. De ’grootste partij’ gaat een coalitie aan met een CDA, waarin anderhalf miljoen kiezers op 9 juni het vertrouwen hebben opgezegd. Desondanks wil Verhagen ’zijn verantwoordelijkheid nemen’. Hoezo? …

… Als eenmaal het kabinet is gevormd zal Wilders van VVD en CDA eisen dat zij PVV-beleid uitvoeren. Doen ze dat niet, dan zegt hij zijn steun op. Dan komen er immers vervroegde verkiezingen, waarvan de PVV weer profijt zal trekken. En uit angst voor die verkiezingen zullen VVD en CDA alles slikken wat de PVV hun voorzet. Ondertussen gaat Wilders voort met zijn minderwaardige propaganda. Met goedvinden van VVD en CDA. Zij zullen ondervinden wat het omgaan met de politieke F-side betekent …


Na een verlies zoals het CDA dat bij de laatste verkiezingen heeft geleden, is de oppositie niet alleen een elegante, maar meestal ook de beste keuze om te werken aan herstel van vertrouwen bij de achterban. Aan deze politieke wet gaat Verhagen voorbij. Als hij dan ook nog een andere betekenis geeft aan de ‘D’ in CDA (niet meer Democratisch, maar vanaf nu Discriminerend), dan verkwanselt hij het politieke erfgoed van zijn partij.

1 opmerking:

  1. Het zal je goed doen te lezen dat er in het CDA een grote discussie over de beginselen is losgebarsten. Jong staat hierbij niet tegenover oud: de scheidslijn loopt dwars door de partij heen.
    Voor het overige moeten we maar afwachten. Ik probeer me als GroenLinkser over mijn teleurstelling heen te zetten en zie lichtpunten in de vorm van meer linkse samenwerking. Misschien ook een 'rethink' van de kou tussen PvdA en SP. Iemand van de generatie van mijn vader, een oude partijtijger, moet na veertig jaar nog steeds niets van de SP hebben. Maar een jongere generatie is misschien in staat zich over het verleden heen te zetten en samenwerking te zien. Je kunt de SP niet blíjven afrekenen op het maoïstische verleden van Remi Poppe. Als die dam zou breken, zou ik dat al een zilver randje om een donkere wolk vinden.

    BeantwoordenVerwijderen