Majesteit,
Op 9 juni kozen we een nieuwe Tweede Kamer. We zijn nu 85 dagen verder en de formatie van een nieuw kabinet schiet niet op. Ik trek daarom de stoute schoenen aan en richt me rechtstreeks tot u. Niet in een open brief, daar hou ik niet zo van. Deze brief is ‘for your eyes only’. Ik hou dit graag tussen ons, alhoewel ik me realiseer dat het risico van uitlekken altijd bestaat.
Ook ten paleize moet vandaag een zucht van verlichting hebben geklonken. U bent immers geen fan van Geert, dat is genoegzaam bekend. U zag dat "kabinet Wilders" niet zitten. Laat een van de lakeien een lekker glas champagne voor u inschenken. Dat doe ik ook, dat wil zeggen ik schenk de champagne zelf. In gedachten breng ik samen met u een toast uit.
Hebt u al een afspraak met Ivo Opstelten? Spreekt u hem dit weekend nog? Ik neem aan dat u hem hebt gebeld en hem hebt opgedragen haast te maken met dat eindrapport. Wat daar in moet komen te staan, weten we inmiddels wel.
En hebt u al nagedacht over een nieuwe informateur? Mag ik me daar even mee bemoeien, mag ik u een ongevraagd advies geven?
Om te beginnen zou u Mark toch eens tot de orde moeten roepen. U hebt, neem ik aan, uw eigen jongens ook altijd voorgehouden dat “wie vraagt wordt overgeslagen”. Ik begrijp Mark wel ... hij wil zo ongelooflijk graag naar dat Torentje. Begrijpelijk. Maar toch wel een gotspe (dat is een brutaliteit, u zult het woord waarschijnlijk niet kennen, het komt uit het Jiddisj) dat hij nu zo voor zijn beurt spreekt. Mark bepaalt toch niet wat nu de volgende stap wordt? Natuurlijk, de Kok-variant is zo’n beetje zijn laatste zekerheid om premier te kunnen worden. Hij zit dus al achter zijn laptop om een regeerakkoord te schrijven. Klein verschil: Wim Kok schreef destijds een regeerakkoord in uw opdracht, Mark wacht niet eens af of hij zo’n opdracht van u krijgt, hij begint gewoon te schrijven. Hij gaat er van uit dat dit de meest logische volgende stap is. Dat ben ik niet zo met hem eens.
De VVD is bij de verkiezingen de grootste partij geworden, dat is waar. Maar, laten we wel zijn, het verschil met de PvdA is minimaal: 1 zetel. Ik gun het Mark echt dat hij nu al bijna drie maanden heel hard heeft kunnen roepen dat zijn VVD de grootste partij is. Maar! Met zo’n klein verschil in zetels, èn na een paar mislukte pogingen om een kabinet Rutte I te vormen, ligt het toch meer voor de hand om de bijna grootste partij het nu eens te laten proberen. Kom op, we weten dat u ballen hebt. Wat uw adviseurs straks ook te berde brengen, zet Job Cohen aan het werk. Laat iedereen, inclusief Mark, eens zien wie in Nederland de baas is. U bent wel de Koningin hoor, met een hoofdletter K!
Met Mark heb ik wel medelijden. Wat keek hij beteuterd bij de persconferentie vanmiddag. Dit was een heel andere Mark dan de man die op 20 juli het mislukken van PaarsPlus bekend maakte. Toen straalde hij, nu was hij echt verdrietig. Het was hem aan te zien. Maar wat veel mensen zich niet realiseren is dat hij vandaag een traumatisch déjà-vu heeft beleefd. Niemand heeft er bij stil gestaan, maar het is vandaag op de dag af zes jaar geleden dat Geert de deur hard dicht smeet en de VVD-fractie verliet. En nu, precies zes jaar later, gooit Geert weer een deur dicht. En deze keer recht in Mark’s gezicht. Arme jongen.
Majesteit, het is een lange brief geworden. Ik moest dit even aan u kwijt. Het weldenkende deel van uw onderdanen rekent op u!
Uw,
Emwee
Geen opmerkingen:
Een reactie posten