vrijdag 18 juni 2010

Niet juichen

Gisteren was een mooie dag, zeker. De zon scheen, mijn dochter heeft haar propedeuse gehaald en mijn zoon heeft zijn VWO-diploma!

Dat hebben we gevierd met een bescheiden etentje. Veel tijd om de kranten te lezen had ik daardoor niet. Ook het acht-uur-journaal schoot er bij in. Ik zocht mijn toevlucht tot internet. Meteen gevonden wat ik zocht. Een filmpje, een interview met Wilders. Hij gaf zijn visie op het mislukken van deze informatieronde. Een zondebok aanwijzen is voor Gekke Geert geen probleem, het is zijn favoriete tijdverdrijf. De grote boosdoener van het mislukken van een snel in elkaar gezet VVD/PVV/CDA-kabinet is natuurlijk Maxime Verhagen. Na een paar minuten heb ik het filmpje weggeklikt. Geert kreeg alle ruimte en haalde één van zijn taaltrucs uit de kast. Hij speelde het spel van de gebarsten grammofoonplaat. Hoe vaak kun je blijven herhalen dat "het CDA de stekker eruit getrokken heeft". Ik kon het niet langer aanzien en aanhoren. Onbegrijpelijk trouwens dat de interviewer hem niet één keer onderbreekt. Een journalist hoort op zoek te zijn naar nieuws, niet een platform te bieden voor propaganda. Maar ja, goede journalistiek ... Misschien kom ik daar nog wel eens op terug.

Maar we moeten niet te vroeg juichen. Dit is echt nog geen definitieve breuk tussen VVD/PVV en CDA. Wilders kan zich voorlopig op zijn werk in de Tweede Kamer storten, dat is waar. Bij Rosenthal hoeft hij de komende weken niet langs te komen. Maar dat zegt nog niets. Geen van de overgebleven twee mogelijkheden op een meerderheidskabinet lijkt veel kans van slagen te hebben. Voor een brede coalitie, VVD/PvdA/CDA, moet het CDA bereid zijn om in de regering te stappen. Een partij die zoveel zetels heeft verloren, kiest normaliter voor de oppositie. Wil het CDA regeren?
De andere optie, PaarsPlus, lijkt mij - helaas - helemaal onmogelijk. Het is de slechtste optie voor Rutte: premier van een kabinet waarin de VVD de enige rechtse partij is en waarin gezamenlijk-links een meerderheid vormt. Dat is voor hem geen aanlokkelijk idee.

Nee, ik ben bang dat Uri Rosenthal over een paar weken aan De Majesteit moet melden dat hij geen mogelijkheden ziet om tot een meerderheidskabinet te komen. Bea benoemt dan een nieuwe informateur, die een variant op de zojuist gestrande poging vorm mag geven. De combinatie VVD/PVV/CDA, aangevuld met een vierde partij, een kleintje, SGP bijvoorbeeld. Het CDA kan tegen die tijd roepen dat ze in het landsbelang wil meewerken aan de totstandkoming van een kabinet, de formatie duurt al zo lang, etc.

Van Gekke Geert zijn we nog niet af. Hij heeft zijn favoriete term 'cordon sanitaire' nog niet gebruikt. Dat zegt me genoeg. Hij rekent ook op die come back. Sterker nog: het zou mij niet verbazen als bovenstaand traject allang door Rutte en Wilders is besproken. Rutte premier van een rechts kabinet, Wilders vice-premier, doel bereikt ... Een nachtmerrie-scenario!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten