Volgens ingewijden heeft Lubbers het slim aangepakt. “Markje, Geertje, Maxiempje, gaan jullie even voor jezelf werken …” En wat deed Lubbers in de tussentijd? Nada, noppes. Gisteren hebben de drie verslag uitgebracht. Meteen daarna vertrok Lubbers naar het oosten van het land, om eens rustig te kunnen nadenken. Niet zo’n vermoeiende klus, lijkt het, zo’n informateurschap.
Tot nu toe oogst Lubbers niets dan lof. Is dat wel zo logisch? Hij houdt zich niet aan de spelregels en de omgangsvormen, maar komt er goed mee weg. Dat lukte hem wel vaker. Vraag maar aan VN-medewerkster Cynthia Brzak, die niet van Ruuds losse handjes gediend was, maar niet het genoegen van zijn veroordeling mocht smaken.
Direct na zijn benoeming tot informateur schond Lubbers het Geheim van Huis ten Bosch. Een doodzonde in de Nederlandse politiek. Voor Arend Jan Boekestijn betekende dit november vorig jaar nog het einde van zijn politieke carrière. Lubbers komt er echter mee weg. Ik realiseer me heel goed dat hij niet per ongeluk zijn mond voorbij praatte. Beatrix had hem dit waarschijnlijk als ‘opdracht’ meegegeven. Maar toch. Hij kan zich dit blijkbaar permitteren.
En dan, het allerbelangrijkste: de manier waarop hij zijn informatieopdracht invult. Bea’s opdracht was duidelijk: onderzoek de mogelijkheden van een meerderheidskabinet. Volgens Lubbers is een combinatie van twee regerende partijen met één gedogende ook een soort meerderheid. ‘t Is maar hoe je het ziet. Nu maar hopen dat hij hier niet mee wegkomt. Wie roept hem tot de orde?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten