Gewetenloos

Gisteren vierden we Simchat Tora, het feest waarop het Joodse volk viert dat het de Tora bezit en leest. In de sjoel van de Liberaal Joodse Gemeente werd gezongen en gedanst met vijf Tora-rollen. Een ècht feest.

Simchat Tora wordt doorgaans vertaald met ‘Vreugde der Wet’. Een vertaling die niet helemaal klopt. De Tora is méér dan alleen wetgeving. Over deze niet-helemaal-passende vertaling heb ik me nooit zo druk gemaakt. Maar sinds gisteren passen de woorden ‘vreugde’ en ‘wet’ in mijn beleving niet meer bij elkaar. Laten we een nieuwe vertaling invoeren: ‘Vreugde om de Tora’.

De vreugde van Simchat Tora verdween op slag toen ik de heren Rutte, Verhagen en Wilders op de radio had gehoord. In een jolige stemming ontvouwden zij hun ideeën over wetgeving. Wetgeving die zij voor de komende jaren voor Nederland in petto hebben. Niets vrolijks aan. Donderdag 30 september was een dag met twee gezichten. Twee totaal verschillende gezichten. Een groter contrast is bijna niet denkbaar.

Natuurlijk wisten we al een paar dagen dat dit er aan zat te komen. Natuurlijk is de verrassing eraf. Natuurlijk weten we al dat CDA-ers met een afwijkende mening monddood zijn gemaakt. Natuurlijk weten we dat zij morgen, op het grote CDA-congres als hinderlijke elementen opzij worden gezet. Misschien wel letterlijk. Er zal niet echt naar ze geluisterd worden. Dit alles is geen nieuws. Ook de door velen voor onmogelijk gehouden grote invloed van Wilders op de komende regering is niet nieuw. En zijn plannen met Nederlanders die toevallig de islam als religie hebben, zijn ook niet nieuw. Enigszins verbaasd over het gemak waarmee hij voor elkaar kreeg dat hij boerka’s en (voor een aantal overheidsfunctionarissen) hoofddoekjes mag gaan afrukken, was ik wel. Maar echt nieuw ... nee.

Het gedoogakkoord bevat 7 pagina’s met anti-islam maatregelen. Wilders heeft de VVD en het CDA een ongeloofwaardig hoge prijs laten betalen. Deze twee partijen geilen zo op regeringsmacht dat geen prijs ze te hoog is.

VVD, CDA en PVV laten hun ware gezicht zien. Een anti-islam gezicht. Een uitgesproken smerig gezicht. Maar daarmee zijn we er niet. Eén van de andere maatregelen, voor de meeste commentatoren nauwelijks de moeite van het vermelden waard, is een korting op ontwikkelingshulp. Altijd al een sluitpost op de begroting, die nu schaamteloos verder wordt verminderd.
Ontwikkelingshulp gaat over mensenlevens. Over een kom rijst, net genoeg om mensen in leven te houden. Over schoon water. Over het overdragen van kennis, zodat men in 3e-wereld landen leert om gewassen te verbouwen en men zelf in een karig onderhoud kan voorzien. Ontwikkelingshulp gaat over leven en dood. Deze ontwikkelingshulp wordt door onze nieuwe regering verlaagd van 0,8 naar 0,7% van het Bruto Nationaal Product. Dat lijkt mee te vallen, maar we hebben het wel over een bezuiniging van 12,5%! Een bedrag van 750 miljoen euro per jaar!

Als ik Kamerlid was, zou ik dolgraag een tactische truc van de PVV overnemen. Een jaar geleden stelde de PVV vragen aan het kabinet om te laten berekenen hoeveel ‘een allochtoon’ de Nederlandse belastingbetaler kost. Ik zou er als Kamerlid op willen aandringen dat de nieuwe regering nauwkeurig berekent hoeveel mensenlevens de korting op ontwikkelingshulp precies kost. Dat moet toch te berekenen zijn? En met zo’n berekening hoeven we natuurlijk niets te doen. Het is alleen maar interessant om te weten. Toch?

En voor alle PVV-kiezers hoop ik dat er weer snel een nieuwe ramp komt. Ergens in Afrika of in Azië. Meteen 5 euro overmaken naar Giro 555 en je geweten is ook op dit punt weer afgekocht.